Skuteczny sposób na autyzm – czy istnieje?

Autyzm – kilka słów ogólnie

Czym charakteryzuje się autyzm? To szczególne zaburzenie rozwoju sprawia, że przybywa osób odizolowanych społecznie. Autyzm bowiem w swej podstawowej zdefiniowanej postaci charakteryzuje się z jednej strony zerwaniem komunikacji z otoczeniem, brakiem interakcji społecznych, natomiast z drugiej – ograniczeniu oraz wybiórczości zainteresowań.

Pierwsze definicje zespołu określonych objawów znanych obecnie jako autyzm pojawiły się w połowie XX wieku. Lekarz psychiatra prof. Leo Kanner od lat zgłębiający zagadnienia psychiatrii dziecięcej poddał obserwacjom grupę dzieci w wieku od 2 do 8 lat, które pomimo znakomitego rozwoju fizycznego, zdawały się nie rozwijać pod względem komunikacyjnym. Takie dzieci nie szukały kontaktu nawet ze swoimi matkami.

Na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci usiłowano rozmaicie tłumaczyć efekt powstawania autyzmu. Początkowo tłumaczono go brakiem okazywanych uczuć przez rodziców (w szczególności matki). Dopiero w latach 90 tych ubiegłego wieku odkryto, że występowanie autyzmu jest związane z predyspozycjami genetycznymi. Chociaż należy zaznaczyć, że ostatecznie i definitywnie potwierdzone przyczyny zaburzeń autystycznych nie zostały jeszcze poznane. Obecnie dużo się mówi o wzroście zachorowań na autyzm. Niemniej naukowcy nie są do końca pewni, czy faktycznie autyzm nosi znamiona epidemii, czy może jednak notowany wzrost zachorowań wynika po prostu ze zmian wprowadzanych w metodach diagnostyki autyzmu.

Metody radzenia sobie z autyzmem

Chociaż autyzm został rozpoznany już kilkadziesiąt lat temu, sposób postępowania z dziećmi autystycznymi nadal jest wielką zagadką. Ze względu na trudność w ustaleniu jednoznacznych przyczyn, możemy spotkać się z rozmaitymi proponowanymi kierunkami.

Obecnie prawdopodobnie najczęstszą radą, jaką słyszą od logopedów rodzice, to po prostu się przyzwyczaić do autyzmu dziecka. Ale faktem jest też, że naprawdę bardzo wiele dzieci ze stwierdzonym autyzmem, w dorosłym życiu radzi sobie bardzo dobrze. Ważne, aby rodzice dostosowali program rozwoju do możliwości dziecka. Wielu rodziców decyduje się zatem na skierowanie dziecka do tzw. szkoły integracyjnej – gdzie dzieci z rozmaitym niedorozwojem, uczą się razem ze zdrowymi dziećmi.

W Polsce istnieje wiele terapii, które mają na celu stymulowanie rozwoju dzieci autystycznych w różnych kierunkach. Są to między innymi: program RDI, metoda Son-Rise (Metoda Opcji), metoda Tomatisa, dogoterapia, muzykoterapia, metoda Vit i wiele innych. W Polsce powstała niedawno nowa metoda terapii dzieci autystycznych. Ponieważ jej twórczyni opracowała ją w Krakowie, nazwano ją po prostu Metodą Krakowską.

Podejście do autyzmu w Metodzie Krakowskiej

Terapia powstała w wyniku badań prowadzonych na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Osobą nadzorującą prace badawcze jest prof. Jagoda Cieszyńska. Metoda opiera się na zasadzie, że większość zmian zachodzących w mózgu wynika z osobistych doświadczeń. Z tego powodu z powodzeniem jest stosowana u dzieci z wieloma innymi rodzajami zaburzeń rozwoju.

Metoda Krakowska pomoże dziecku otworzyć się na świat

W terapii Metodą Krakowską, mózg dziecka jest tak stymulowany, aby niejako ‚wymuszać’ rozwój intelektualny dziecka. Na stronie internetowej poświęconej terapii Metodą Krakowską czytamy:

„Metoda Krakowska jest zbiorem technik, w której pracuje się z dzieckiem tak ,by osiągnąć kolejne etapy wszystkich funkcji poznawczych, w tej samej kolejności jak przy rozwoju zdrowego dziecka.  W głównej mierze terapia skupia się na budowaniu języka w umyśle dziecka oraz na nauce komunikacji.”

Ponieważ odnotowuje się co raz więcej sukcesów związanych z Metodą Krakowską, terapia ta zyskuje kolejnych zwolenników. Rodzice stosujący program tej terapii bardzo mocno komunikują się ze sobą, dzięki czemu wzajemnie się wspierają, wzajemnie się motywują i zachęcają. Jak bardzo skuteczna okaże się Metoda Krakowska w terapii dzieci autystycznych? Czas pokaże. Niemniej dla rodziców dzieci z autyzmem każda kolejna opracowana terapia jest zachętą do nie poddawania się.

Artykuł powstał przy współudziale z serwisem Juniora.pl .